XOGANDO CÓ NOME

O nome propio é o primeiro texto có que os nenos se inician no proceso lectoescritor. 

Isto posibilita que os nenos teñan un recurso estable de escritura para interactuar libremente con ela. 

O nome propio, ademáis, ten unha gran carga afectiva para eles. Forma parte inseparable da súa identidade o que lles produce unha gran motivación para aprender. 

Velaquí deixámosvos algunha das propostas que estivemos a desenvolver dende o incio de curso ao redor do mesmo; propostas éstas que desenvolvemos tódolos días no momento da asamblea có nome do encargado/a dese día. 

• Composición de acrósticos libres có seu nome.

• Composición de acrósticos con cualidades-adxetivos positivos que dicir dese compañeiro/a e que o definan de maneira única e especial. 

• Composición de novas palabras a partir das letras dos seus nomes; dinámica que estamos a desenvolver nestes momentos na aula. 

¡Probade a xogar con eles na casa!

8-M

Con motivo da celebración do 8-M, dende a semana pasada estivemos a traballar sobre isto.

• Limos contos relacionados có tema.

• Reflexionamos sobre qué significa este día e por qué se celebra; o cal nos permitiu introducir termos coma: conciliar, liberdade, igualdade ou dereitos.
• Falamos das mulleres importantes das súas vidas (mais, avoas, irmás...) e ilustráronas.

• Redactamos a nosa particular "Constitución" con normas que aseguren a igualdade.

• Analizamos a prensa: qué cor era a predominante, lemas empregados, símbolos da Muller...

Finalmente, plasmamos todo iso nun panel que acompañaranos cada día na nosa aula para así telo sempre presente.

¿LE PONDREMOS UN BIGOTE?

Neste trimestre estámonos a familiarizar cun novo texto literario: a poesía. 

Un dos poemas que traballamos é "¿Le pondremos un bigote?" de Mar Benegas. 

Velaquí podedes ver a secuencia de traballo que seguimos. 

1. Linlles o poema e eles o ían ilustrando tan só coas referencias que se proporcionan na narración (sen ver as imaxes). 

Logo, contrastamos as súas produccións coa imaxe orixinal: ¿debuxamos todos os elementos? (favorecendo e reforzando así a construcción do seu esquema corporal, especialmente nos nenos de 3 anos).  

E unha vez que todos eles tiñan ben interiorizada o poema, recompuxémolo exercitando así as súas habilidades lectoescritoras. 

E vos qué pensades... ¿Porémoslle un bigote?

PALABRAS DE SEREA

¿Alguén sabe o que ocorre coas palabras que esquecemos?, ¿A onde se dirixen?, ¿É posible recuperalas?

Este tenro e delicado conto escrito por Mía Cassany e ilustrado por Esther Gili ten a resposta.  Nel desvélasenos un dos oficios segredos das sereas: gardar en botes de cristal aquelas palabras que ás veces esquécennos para que, así, nunca xamais se perdona e poidamos recuperalas. 

Neste proceso estivemos inmersos na aula durante este trimestre: escribindo aquelas palabras que, por nada do mundo, quixeramos olvidar. 

Froito das conversas e reflexións que estivemos a manter, saíron á luz aquelas palabras que para eles eran importantes. Como vedes, hainas de todos os tipos: palabras que nos falan do amor (abrazos, cariño, te quiero...), dos seus seres queridos (mamá, Antón ou Thor), dos seus gustos (xeado, gominola) e ata de valores universais (amizade)... 

Cando un neno estaba completamente seguro de cál era a palabra que quería gardar sempre consigo escribíaa en dous formatos: primeiro en papel e, logo, na "máquina das letras" como eles a chaman ;). 

Ademáis, como ben sabedes, para enriquecer este traballo pedímosvos a vosa colaboración. Fostes moitos os que animástesvos a participar. Cada vez que nos chegaba unha nova palabra da casa analizabámola atendendo a dúas vías:

1. Proceso lectoescritor: leíamola, viamos por qué letra comezaba e/ou remataba, se era unha palabra curta-mediana-longa...
2. Educación emocional: reflexionabamos acerca do seu significado, por qué crían eles que eran importantes para vós, qué consecuencias podería ter esquecernos dela, relacionabámola coas súas vivenzas... 

Dende aquí darvos ás grazas a todos por participar e tamén á profe Betlém por deixarnos a súa máquina durante este tempo. 

ESTIMANDO...

Como ben sabedes, a semana pasada levamos a cabo unha proposta de estimación na nosa aula. 

O problema a resolver... ESTIMAR CÁNTOS COCHES HABERÍA DENTRO DO BOTE.  

¡O xogo comenzaba!. Cada neno tiña que anotar as súas estimacións nos papeliños e introducilas na bandexa. Neles tiñan que figurar o nome de cada un e o número exacto de coches que eles pensaban que contiña o bote. 

E así o fixeron tamén o resto dos mestres do CRA e moitos de vós. 

Unha vez recollidas todas as respostas, tocou facer o reconto. E para iso seguimos a seguinte secuencia:

• Contamos os coches facendo grupiños de 10. O resultado: 25 coches (2 decenas e 5 unidades).

• Lemos as tarxetas coas estimacións e imos analizando-comparando os números facendo dous grupos: os que se pasaron da cifra gañadora e os que quedaron cortos. 

• Comprobamos que había dúas estimacións exactas, a do profe Dani e a de María. 
• Analizamos os resultados: contamos o número total de participantes; cál foi a estimación máis "pequena" (Gorka con 6 coches) e a máis "grande" (Álex e Pedro con 88); cantos quedaron cortos e cántos se pasaron (¿de qué grupo hai más?)...

 Por último, decidimos facer un cartel para darlle a noraboa aos acertantes. 

Moitísimas grazas a todos por participar e axudarnos así a enriquecer a proposta. 

Xogo, conteo, estimacións e aprendizaxe nunha única proposta.